Gary Guthman
Amerykanin urodzony w Portland w stanie Oregon, studiował kompozycję i aranżację na Portland State University a następnie kontynuował pod okiem takich mistrzów jak m.in.: Henry Mancini i Don Costa (aranżer Franka Sinatry, Sary Vaughn, Tony’ego Bennett’a i Paul’a Anki). Już na początku kariery zdobył za swoje aranżacje nagrodę National Band Award. W tym czasie współpracował także z The Stan Kenton Orchestra. Lata 80-te i 90-te były dla niego wytężonym czasem spędzonym z różnymi artystami w produkcjach telewizyjnych, radiowych i filmowych. Pracował przy takich tytułach jak: „Celebrity Review”, „The Palace” czy „The Tommy Banks Show”. W ciągu dwuletniej współpracy z kanadyjskim radiem publicznym w Vancouver, miał swój udział w serii 26-ciu występów specjalnych, najpierw z Tomem Jonesem, a potem kolejnych 26- ciu odcinkach z udziałem Paula Anki. W latach 1985-1995 z CITV Television Studios w Edmonton pracował nad kolejnymi koncertami z udziałem największych nazwisk światowej sceny, takich jak: Ray Charles, Tom Jones, Dionne Warwick, Neil Sedaka, Tony Bennett, Johnny Mathis i Procol Harum.
Występował i współpracował w kilkudziesięciu renomowanych big-bandach, takich dyrygentów jak Stan Kenton, Louis Bellson, The Dorsey Brothers, Clark Terry i Doc Severinson. Na początku lat 80-tych koncertował z Bee Gees. Lista artystów, z którymi przy licznych projektach współpracował, wydaje się nie mieć końca: Tom Jones, Paul Anka, Dionne Warwick, Aretha Franklin, Johnny Mathis, Englebert Humperdink, Jack Jones, Paul Williams, Lou Rawls, Connie Stevens, Sergio Mendez, Burt Bacharach, Mitch Miller, Peter Nero, Tony Bennett, Roger Whitaker, Michel Legrand, Anne Murray, i Neil Sedaka. Gary Guthman był także dyrektorem muzycznym i głównym solistą w wielokrotnie nagradzanym hicie teatralnym „Forever Swing”, który pokazywany był w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie przez blisko trzy lata (1999-2002). W tym czasie był także kierownikiem muzycznym zespołu Michael’a Buble. Jako doświadczony twórca i dyrygent, Guthman wykorzystywał swoje umięjętności także występując w całej Europie setki razy w ciągu ostatnich lat. Występował jako solista z orkiestrami m.in.: Austin (Texas) Symphony, Portland (Maine) Symphony, Memphis Symphony, Chattanooga Symphony, Florida (Orlando) Orchestra, Oregon (Portland) Symphony, Syracuse Symphony, Toledo Symphony, Symphony of S. E. Texas Irving (Texas),Ft. Myers (Florida) Symphony, Gold Coast (Florida) Symphony, Bismarck Symphony, Allentown (Pa.) Symphony, Toronto Symphony, National Arts Centre (Ottawa) Orchestra, Vancouver Symphony, Winnipeg Symphony, Edmonton Symphony, Calgary Philharmonic, Regina Symphony, Victoria Symphony Symphony Nova Scotia, Windsor Symphony, Orchestra London, Hamilton (Ontario) Symphony Niagara, Thunder Bay Symphony, Prince George (British Columbia) Symphony, Kamloops Symphony, Vancouver Island (Nanaimo, British Columbia), Symphony, New York Pops.
W 2011 roku nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia wydał płytę ze swoimi oryginalnymi kompozycjami zatytułowaną „Solar Eclipse” – pierwszy album jazzowy nagrany przez amerykańskiego artystę w historii Polskiego Radia. W 2016 roku ukazała się płyta „Woman in Black” (Agencja Muzyczna Polskiego Radia), do której napisał muzykę i słowa. Jest też kompozytorem muzyki będącej hołdem dla twórczości poety Mirona Białoszewskiego, wydanej w 2019 roku na albumie „Autoportrety” (Soliton). Jednym z jego projektów artystycznych jest cykl 21 utworów, skomponowanych dla potrzeb trzygodzinnego musicalu „List z Warszawy”, do którego stworzył zarówno muzykę jak i teksty piosenek (libretto zostało napisane wspólnie ze znakomitym scenarzystą Domanem Nowakowskim). Prawykonanie odbyło się na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej w listopadzie 2019. Musical jest wystawiany z sukcesem od czterech sezonów a podwójny album w wersji angielskiej i polskiej (w tłumaczeniu Nowakowskiego) ukazał się w 2020 roku (Soliton).
Wśród kompozycji symfonicznych Guthmana znaleźć można takie utwory jak m.in.: Suita na harfę i orkiestrę „Mistrz i Małgorzata” dedykowane żonie kompozytora (2007, płyta wydana przez DUX w 2008), „Concerto Romantico” na harfę i orkiestrę (2018) oraz „Koncert na trąbkę i orkiestrę” (2020). Album z obydwoma koncertami został nagrany przez orkiestrę Opery i Filharmonii Podlaskiej pod batutą maestro Mirosława Jacka Błaszczyka w 2023 (DUX) a solistami byli Małgorzata Zalewska na harfie oraz sam kompozytor na trąbce. Nagranie zostało nominowane do nagrody FRYDERYK w 2024.Jesienią 2021 odbyła się premiera suity kameralnej na sopran, flet, wiolonczelę i harfę – „The Traveler” do cyklu wierszy kompozytora z roku 1992 (nagranie albumu ukazało się w 2023 nakładem Orphée Classics). W kwietniu 2022 odbyło się prawykonanie jego „Koncertu na flet i orkiestrę symfoniczną” w wykonaniu Łukasza Długosza oraz Polskiej Orkiestry Sinfonii Iuventus pod batutą Piotra Sułkowskiego. 27 sierpnia 2023 odbyła się premiera „Fantazji łódzkiej” Gary’ego Guthmana (45-minutowy utwór na orkiestrę symfoniczną i chór), czteroczęściowego utworu, muzycznie opisującego historię Łodzi w 600-lecia nadania jej praw miejskich a skomponowany na zamówienie 24 edycji festiwalu „Kolory Polski” organizowanego przez Filharmonię im. Artura Rubinsteina. 9 września 2023 r. odbyło się prawykonanie uwertury „Qui ingreditur sine macula” na orkiestrę symfoniczną, skomponowanej na zamówienie Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego specjalnie na uroczystość beatyfikacji Rodziny Ulmów. 20 września 2023 roku na polskim rynku ukazały się wspomnienia Gary’ego Guthmana „Tootin’ My Own Horn”, nakładem renomowanego wydawnictwa Znak, pod polskojęzycznym tytułem „Grając na własną nutę”.